Breiðavíkurmálið, skelfilegilegir atburðir.

Skeflilegar upplýsingar hafa verið að koma fram í fjölmiðlum undanfarna daga um uppeldisheimilið í Breiðavík, þar sem misnotkunn barna er sögð hafa farið fram um árabil. 

Ingibjörg Sólrún tók málið upp á Alþingi  og sagði samfélagið eiga þessu fólki skuld að gjalda.  Þar er ég virkilega sammála. Við verðum að bæta þessu fólki þetta upp á einhvern hátt þótt seint sé. Peningar skila fólki að vísu ekki lífshamingunni sem það var rænt en eru kannski smá sárabót.  Við þurfum, eins og ISG sagði ,,að takast á við þennan fortíðardraug".  Þá ræddi ISG einnig um upplýsingar um misnotkun barna í Heyrnleysingjaskólanum í þessu samhengi, sem sló mann einnig mjög.

Það er skelfilegt til þess að vita að msnotkun sem þessi hafi þrifist í skjóli hins opinbera, að eins og ISG sagði ung börn skyldu vera send nánast í útlegð og ,,ofurseld samfélagi ofbeldis og níðingsverka", en heimili þetta var rekið frá árinu 1952 og fram á áttunda áratuginn eins og kom fram hjá Félagsmálaráðherra.

 

Byrjað að undirbúa úttekt á Breiðavíkurmáli í félagsmálaráðuneyti

Athugasemdir

[samúel s (IP-tala skráð) 7.2.2007 kl. 22:10]

ég held að við verðum aðeins að skoða hver tíðarandinn var á þessum árum. Mér finnst margt í þessum frásögnum minna mig á það sem fór fram í áhveðnum heimavistarskóla  á sjöunda og áttunda áratugnum og þóttu eðlilegir hlutir þá, en væru glæpsamlegir í dag og efni í marga frétta og kastljósþætti. Ég er ekki að mæla ofbeldi af neinu tagi bót en ég tel að það eigi ekki að velta sér upp úr því sem er löngu liðið þ.e. fyrir 40-50 árum heldur snúa sér að nútíðinni og framtíðinni og  aðstoða þetta fólk við að gera upp fortíðinna þannig að það geti horft til bjartari frammtíðar. Það að ætla að kaupa sig frá þessu með einhverjum þúsundköllum eða milljónum í bætur er bara til að skemmta skrattanum.